روکش دندان با روش پست و کور

درمان ریشه یکی از درمان های مهم دندانپزشکی به حساب می آید که پس از آن باید از پوششی، بر روی دندان درمان شده استفاده گردد. این پوشش که بر اساس قالب تهیه شده و توسط لابراتوارهای دندانپزشکی ساخته می شوند، روکش دندان نامیده می شود. آماده سازی روکش دندان معمولا فرایند خاص خود را دارد که نوع آن کاملا به وضعیت دندان بستگی خواهد داشت. یکی از روش هایی که معمولا برای روکش از آن استفاده می شود، روش پست و کور (Post and Core) است. در این مقاله قصد داریم به بررسی فرآیند آماده شدن روکش دندان با پست و کور بپردازیم.

روکش دندان با روش پست و کور

پست و کور دندان چیست؟

دندانی که تحت فرایند درمان ریشه قرار می گیرد، می تواند مانند یک دندان طبیعی سالم در نظر گرفته شود. اگر بهداشت دهان و دندان به طور کامل رعایت شود، این دندان ها به راحتی تا پایان عمر برای شخص کارایی خواهند داشت. البته تمام این موارد به شرطی است که پس از اتمام درمان، از روکش دندان استفاده شود.

اگر درمان ریشه در مراحل ابتدایی آسیب دیدگی دندان صورت گیرد، قرارگیری روکش دندان به سادگی قابل اجرا خواهد بود. اما گاهی دندانی که تحت درمان ریشه قرار می گیرد، ممکن است وضعیت نسبتا حادی داشته باشد؛ به طوری که برای مثال ممکن است بخش عمده ای از نسج تاجی آن از بین رفته باشد. در چنین مواردی لازم است تا از روش پست و کور برای روکش دندان استفاده گردد.

روش کلاهک و میله که در اصطلاح دندانپزشکی همان پست و کور نامیده می شود از آن نظر مهم به حساب می آید که استحکام دندان را تقویت کرده و باعث می شود تا این دندان بتواند ثبات بیشتری پیدا کند. پست و کور در اصل روشی است که منجر به حفظ سلامت هر چه بیشتر تاج دندان شده و از شکستن دندان پس از اتمام فرایند درمانی جلوگیری به عمل آورد.

روکش با روش پست و کور در چه مواقعی استفاده می شود؟

پیش از این اشاره کردیم یکی از مواردی که استفاده از پست و کور برای روکش دندان را الزامی می کند، از بین رفتن بخش عمده ای از تاج دندان تحت درمان است؛ اتفاقا باید گفت این اصلی ترین نکته در انتخاب روش درمان دندان به شمار می رود. موقعیت دیگری که باعث می شود استفاده از پست و کور برای روکش دندان الزامی باشد، زمانی است که دندان تحت درمان، یکی از دندان های خلفی یا قدامی باشد.

زمانی که هدف استفاده از روش پست و کور است باید پس از فرایند درمان ریشه، یک پیکربندی پایه یا فوندانسیون ایجاد گردد و در گام بعدی روکش ساخته شده بر روی آن قرار گیرد.

روکش دندان با روش پست و کور

جنس پست و کور برای روکش کردن دندان از چیست؟

امروزه پست هایی که برای روکش کردن دندان ها مورد استفاده قرار می گیرند، با دندان همرنگ بوده و از جنس سرامیک زیرکونیا ساخته می شوند. البته لازم است بدانید که در زمان های گذشته پست های فلزی رواج داشتند و بعدها به واسطه مسائل مرتبط با زیبایی، پست های امروزی ساخته شدند.

برای اینکه پست درون دندان قرار گیرد باید بخشی از مواد پر کننده دندان تخلیه شده و پست داخل کانال ریشه جای داده شود. اگر پست با دقت جایگذاری گردد، قادر است تا پایه لازم برای کور را فراهم سازد. هدف از نصب کور این است که نسج تاجی دندان دوباره بازسازی و جایگزین شده و امکان تراش دادن دندان به شکل اصلی را فراهم می آورد. روکش دندان بر روی مجموعه پست و کور جاساز شده درون دندان چسبانده می شود.

مزایای روش پست و کور در روکش کردن دندان

گاهی ممکن است لازم شود که روکش دندان بعد از مدتی تعویض گردد. در دندان هایی که از روش پست و کور برای روکش کردن آن ها استفاده شده، نیازی به خارج کردن پست نیست. همچنین، مسیر نشست و برخاست روکش می تواند مسیری متفاوت با مسیر انتخابی برای پست و کور باشد. در صورتی که قرار است بیمار از این دندان برای نصب بریج چند واحدی استفاده کند، این نکته از اهمیت بالایی برخوردار بوده و کاربردی تر است.

روکش دندان با روش پست و کور

روش پست و کور چه معایبی دارد؟

بر اساس آنچه توضیح داده شد، برای قرار دادن پست درون کانال دندان باید مدت زمان بیشتری به درمان اختصاص داده شود. از طرفی، برای اینکه دندان بتواند میزبان خوبی برای پست باشد، لازم است تا قسمت های بیشتری از نسج دندانی برداشته شود که این مساله باعث حساسیت بیشتر دندان خواهد شد. همچنین، در مواردی که دندان به درمان اندوی مجدد نیاز پیدا می کند، وجود پست می تواند آن را دشوار کرده و یا حتی امکان ناپذیر نماید. تمامی این موارد باید پیش از شروع درمان ریشه، توسط متخصص اندودانتیکس (درمان ریشه) در نظر گرفته شود.

کدام روش بهتر است؛ ایمپلنت یا روکش با روش پست و کور؟

قانون درمان های دندانپزشکی همواره بر پایه حفظ دندان های طبیعی فرد است. ایمپلنت یعنی دندان کشیده شود و با ایمپلنت جایگزین گردد. اما استفاده از پست و کور کمک می کند تا در صورت آسیب پذیر بودن دندان، باز هم بتوان دندان طبیعی را حفظ کرده و از آن استفاده نمود. به این ترتیب، روش روکش دندان با پست و کور مناسب تر از ایمپلنت به شمار می رود.

برای ساخت روکش، پست و کور چگونه قالب گیری می شود؟

وقتی پست درون کانال نصب و کور بر روی آن قرار گرفت، دندان برای قالب گیری روکش آماده می شود. در روش پست و کور برای روکش کردن دندان، پست در ظاهر دندان مشخص نیست. اما کور شباهت زیادی به حالتی دارد که یک دندان طبیعی برای نصب روکش تراش خورده است. استفاده از ماده قالب گیری کمک می کند تا روکش مخصوص دندان در لابراتوار دندانسازی ساخته شود.

دندان درمان شده با استفاده از پست چند سال دوام دارد؟

وضعیت اولیه دندان تا حد زیادی بر دوام آن بعد از درمان بستگی دارد. با این حال، به طور متوسط حدود 13 سال این گونه دندان ها دوام دارند.

روکش دندان با روش پست و کور

برای چه مواردی نباید از روش روکش با پست و کور استفاده کرد؟

با اینکه استفاده از روش پست و کور مزایای زیادی دارد اما در خیلی از موارد باید حساسیت شرایط به خوبی سنجیده شود، به طوری که گاهی نباید اصلا از این روش استفاده نمود. یکی از این موقعیت ها زمانی است که آسیب دیدگی تاج بسیار حاد باشد. همچنین، برای حالتی که فرد به تحلیل استخوان فک دچار بوده و دندان ها به راحتی جا به جا می شوند، نباید از روش پست و کور استفاده کرد.

هنگامی که وضعیت سلامت دهان و دندان فرد بحرانی بوده و مسائلی مانند درد شدید دندان، عفونت های بیش از حد و پیشرفته، وجود آبسه دندان و خونریزی در ناحیه لثه وجود داشته باشد، استفاده از روش پست و کور توصیه نمی شود. البته تمامی این مسائل باید تحت نظر دندانپزشک متخصص بررسی و معاینه شده و تصمیم گیری نهایی انجام گیرد.

نتیجه گیری

روش پست و کور برای روکش کردن دندان های تحت درمانی استفاده می شود که فرایند عصب کشی را پشت سر گذاشته اند. در مواردی که تاج دندان تحت درمان تا حد زیادی از بین رفته باشد، لازم است تا با استفاده از قرار دادن پست در کانال دندان و سوار کردن کور بر روی آن، استقامت دندان بالاتر برده شود، در نهایت روکش مورد نظر بر روی کور نصب می گردد.

به منظور انجام تمامی فرایندهای درمانی ذکر شده، باید بهترین متخصص درمان ریشه را انتخاب کنید تا نتیجه ای عالی دریافت نمایید.