از دست دادن دندان، یکی از اتفاقاتی است که احتمال دارد در طول زندگی برای هر فردی پیش بیاید. این رخداد می‌تواند حاصل پوسیدگی دندان، عفونت، بیماری لثه، جراحات و حوادث باشد. امروزه ایمپلنت دندان تحولی عظیم در دنیای دندانپزشکی ایجاد کرده است. بسیاری از افراد با کاشت ایمپلنت دندان آشنا هستند اما امکان دارد ندانند که گاهی برای داشتن یک ایمپلنت موفق، فرد باید اقدام به انجام پیوند استخوان فک کند. پیوند استخوان فک توسط جراح فک و به منظور ترمیم و بازسازی استخوان فک انجام می‌گیرد. کاشت ایمپلنت پس از بهبود یافتن عمل پیوند استخوان انجام می‌گیرد و تا زمانی که پروسه بهبودی این عمل به پایان نرسیده است، انجام آن امکان‌پذیر نیست.

پیوند استخوان فک برای کاشت ایمپلنت دندان

پیوند استخوان به تکنیکی گفته شده که در طی آن ماده‌ای به منظور تقویت استخوان به فک افزوده می‌شود. با انجام این کار، پی مستحکمی جهت حمایت از ایمپلنت شکل خواهد گرفت. در بسیاری از موارد در صورتی که پیوند استخوان انجام نگیرد، استخوان از استحکام یا حجم لازم برای حفظ ایمپلنت برخوردار نخواهد بود. هدف نهایی از انجام ایمپلنت را می‌توان داشتن دندانی با استحکام و مقاومت بالا دانست.

افراد باید فاصله زمانی بین پیوند استخوان فک و کاشت ایمپلنت را رعایت کنند تا به استخوان فرصت کافی برای التیام و سخت شدن داده شود‌. در مواردی دیده شده است که پیوند به صورت جزئی انجام گرفته است، در این شرایط دیگر نیازی به رعایت فاصله زمانی نیست. هنگامی که پیوند استخوان انجام می‌گیرد، شاهد پر شدن بخش از دست رفته و برگشت شکل و انحنای استخوان فک به حالت پیشین هستیم. با انجام پیوند استخوان، علاوه بر اینکه ایمپلنت تحت حمایت و پشتیبانی قرار می‌گیرد، ساختار صورت نیز جوان‌تر و پرتر به نظر خواهد رسید.

پیوند استخوان فک برای کاشت ایمپلنت دندان

چه زمانی به انجام پیوند استخوان برای کاشت ایمپلنت نیاز پیدا می ‌کنیم؟

در شرایطی که فرد استخوان مناسبی جهت پشتیبانی از ایمپلنت نداشته باشد، متخصص ایمپلنت برای درمان این مسئله پیوند استخوان را پیشنهاد خواهد کرد. علل متعددی سبب می‌شود که فرد برای انجام پیوند استخوان اقدام کند. گاهی شاهد ایجاد جراحتی در ناحیه فک هستیم. گاهی عفونت عمیقی در لثه شکل گرفته یا ممکن است بعد از کشیدن دندان با گذر زمان متوجه شوید که باز جذب استخوان رخ داده است و استخوان تحلیل رفته است. در تمامی این موارد، متخصص به فرد توصیه می‌کند که برای انجام پیوند استخوان اقدام کند.

تحلیل رفتن بافت استخوان هر علتی که داشته باشد، در هر صورت منجر به کاهش سایز و میزان مقاومت استخوان خواهد شد. در این شرایط زمانی که ایمپلنت در استخوان فک قرار داده می‌شود و ایمپلنت تحت فشار شدید وارده از طرف فک قرار می‌گیرد، استخوان دیگر قادر به ثابت نگه داشتن ایمپلنت نخواهد بود. اگر ایمپلنت، کوچکترین تحرکی داشته باشد، درمان با شکست مواجه خواهد شد و با گذشت زمان شاهد جدا شدن ایمپلنت از استخوان اطراف خواهیم بود. در این شرایط، متخصص چاره‌ای جز کشیدن نخواهد داشت و پس از کشیدن اقدام به انجام پیوند استخوان خواهد کرد.

با انجام پیوند استخوان، ساختار مقاومی برای کاشت ایمپلنت شکل خواهد گرفت و پس از آن ایمپلنتی جدید به کار گرفته خواهد شد. در حالت کلی می‌توان گفت هر فردی که قصد انجام کاشت ایمپلنت را داشته باشد اما استخوان فک او از حجم و تراکم کافی برخوردار نباشد، باید برای انجام این عمل اقدام کند. در صورتی که فرد شرایط زیر را داشته باشد باید برای انجام عمل پیوند استخوان اقدام کند:

• از دست دادن دندان برای مدتی طولانی
• داشتن بیماری لثه (پریودنتال)
• داشتن نقص‌هایی از زمان تولد
• آسیب یا ضربه به صورت

آماده سازی برای انجام پیوند استخوان به چه صورت است؟

امروزه افراد زیادی هستند که پیش از انجام ایمپلنت دندان، قصد انجام پیوند استخوان را دارند. افراد پیش از انجام هر عملی بهتر است که آمادگی‌های لازم را کسب کنند. البته لازم به ذکر است که شما برای انجام پیوند استخوان نیاز به آمادگی خاصی ندارید؛ تنها رعایت یک‌سری دستورالعمل‌ها و بایدها و نبایدها کفایت خواهد کرد. دستورالعمل‌های لازم جهت آماده‌سازی برای انجام این عمل به شرح زیر است:

• هیچگونه مواد خوراکی یا نوشیدنی نباید از هشت تا دوازده ساعت قبل از عمل مصرف شود. (به نوع بی‌حسی انجام گرفته شده نیز بستگی دارد.)
• در صورت مصرف هرگونه دارویی، حتما آن را به دندانپزشک اطلاع دهید. مخصوصا داروهایی که خون را رقیق می‌کند و میزان خونریزی را در حین جراحی بالا می‌برد.
• برنامه‌ای برای برگشت از مطب داشته باشید تا مجبور نباشید که خودتان رانندگی کنید چراکه امکان دارد تحت تاثیر آرامش‌بخش رانندگی برای شما بسیار پرخطر باشد.

آشنایی با مراحل پیوند استخوان در دهان

آشنایی با مراحل پیوند استخوان در دهان

افراد پیش از اقدام برای انجام پیوند استخوان، بهتر است که با مراحل عمل آشنا باشند. آشنایی با مراحل عمل به آن‌ها کمک می‌کند که استرس کمتری را تجربه کنند. در مرحله اول، پیش از شروع جراحی، ماده بی‌حسی به فرد تزریق می‌شود و علائم حیاتی فرد در طول عمل تحت نظارت قرار خواهد گرفت. سپس جراح اقدام به پاکسازی دهان می‌کند و آماده سازی ناحیه تحت عمل انجام می‌شود.

در مرحله بعدی، بخشی از لثه برش خورده و به سمت بالا کشیده خواهد شد تا استخوان زیرین نمایان شود و جراح به آن دسترسی داشته باشد. در مرحله بعدی، درون استخوان با مواد استخوانی پیوندی پر می‌گردد. در این مرحله، پیوند استخوان به کمک چسب قابل حل، غشای مخصوص یا یک پیچ مخصوص انجام خواهد گرفت. در مرحله پایانی، جراح ناحیه برش را بخیه می‌زند. با گذشت زمان این ناحیه جوش می‌خورد.

انواع پیوند استخوان در ایمپلنت براساس نوع استخوان پیوندی

تقسیم بندی پیوند استخوان در ایمپلنت دندان بر پایه دو اساس انجام می‌گیرد. این دو شاخص را می‌توان منبع استخوان پیوندی و محل آسیب‌دیدگی استخوان دانست. موارد زیر اشاره به انواع پیوند استخوان در ایمپلنت براساس نوع استخوان پیوندی دارند:

پیوند استخوان اتوگرافت

در این نوع از پیوند استخوانی، استخوان مورد نیاز جهت انجام پیوند از بدن خود فرد تهیه می‌شود. دندانپزشک اغلب اوقات انجام پیوند استخوانی اتوگرافت را در اولویت کار خود قرار می‌دهد. چراکه بهترین نتایج از پیوندهای گرفته شده از خود فرد حاصل می‌شود. از مزیت‌های بارز پیوند استخوان اتوگرافت می‌توان به تهیه سلول‌های زنده مغز استخوان فرد اشاره کرد. با کمک این سلول‌ها، رشد و ترمیم مداوم آن‌ها تسهیل خواهد شد و سریع‌تر انجام خواهد گرفت. برای انجام این روش و گرفتن پیوند استخوانی، فرد مجبور به انجام یک جراحی دیگر نیز خواهد شد.

پیوند استخوان آلوگرافت

این نوع از عمل پیوند استخوان با نام آلوگرافت شناخته می‌شود. در این نوع از پیوند استخوان، استخوان فرد دیگری مورد استفاده قرار می‌گیرد. این مواد اغلب از بانک پیوند استخوان تهیه می‌شوند. روش آلوگرافت برای اشخاصی به کار گرفته می‌شود که مایل نیستند از خودشان پیوند استخوانی گرفته شود یا اینکه نیازمند حجم زیادی از استخوان جهت انجام پیوند هستند‌. عدم نیاز به جراحی دوم و موجود بودن پیوندهای استخوانی به صورت نامحدود را می‌توان از مزیت‌های پیوند آلوگرافت دانست‌. در مقابل، این روش عملکرد ضعیفی از خود به هنگام بازسازی استخوان نشان می‌دهد و به زمان بیشتری جهت ترمیم نیاز دارد.

پیوند استخوان زنوگرافت

در این نوع از پیوند استخوان، استخوان سایر موجودات زنده همچون گاو مورد استفاده قرار می‌گیرد. شباهت‌های بسیاری میان بافت استخوانی همه موجودات دیده می‌شود. همین مورد سبب شده است که شرایط استفاده از پیوندهای استخوانی سایر موجودات برای انسان نیز فراهم باشد. پیوند استخوانی زنوگرافت را می‌توان ترکیباتی غیراستریل شده دانست که از مواد آلی استخوانی سایر موجودات تهیه می‌شود. این مواد به صورت یک تکیه‌گاه روی استخوان اصلی عمل می‌کنند و بعد از اینکه استخوان طبیعی بازسازی شد، تخریب این ترکیبات صورت می‌گیرد.

پیوند استخوان آلوپلاست

در این نوع از پیوند، جهت تشکیل بافت استخوانی، مواد سنتزی به کار گرفته می‌شوند. این مواد سبب تحریک تشکیل استخوان طبیعی در محل ایمپلنت خواهند شد. با وجود اینکه روش پیوند استخوانی آلو پلاست در مقایسه با آلوژن کارایی پایین‌تری دارد؛ اما از طرفی دیگر، احتمال کمتری وجود دارد که در ناحیه کاشت ایمپلنت عفونتی شکل بگیرد.